Met de regelmaat van de klok vindt in de geschiedenis van de mensheid uitbraken van nieuwe virussen plaats. Epidemische ziekten, die zich razendsnel verspreiden, soms gevaarlijk zijn of soms minder risico’s met zich meebrengen. Maar altijd met één belangrijk kenmerk: dat onbekende virus kan dodelijk zijn voor risicogroepen, met name de ouderen, hartpatiënten en mensen met verschillende aandoeningen. Voor die nieuwe virussen zijn geen vaccins ontwikkeld, dus geen bescherming. Zoals het Corona virus COVID-19 de wereld in rep en roer bracht en dat nog steeds doet.
De dodelijkste uit de wereldgeschiedenis was de Spaanse griep. Die kostte miljoenen mensen het leven. Een griep die niet in Spanje ontstond, maar in de Verenigde Staten. Ook in de familie Frugte viel een slachtoffer te bespeuren. Hendrik Dirk (Henk) Frugte, de tweede zoon van de in 1870 geboren Karel Frugte. Hij overleed op 17 november 1918 in Den Helder aan deze Spaanse griep, 21 jaar oud. Hij was één van de meer dan 30.000 Nederlanders (er worden ook aantallen genoemd van meer dan 40.000), die door deze griep het leven lieten. Een gevaarlijk virus, dat met name onder jongeren ongelooflijk veel slachtoffers eiste.
Henk was de tweede zoon van Karel Frugte en Maria Scheepmaker. Hij werd in 1897 in Nieuwenhoorn geboren. Er is niet veel bekend over deze Henk. Hij mocht in 1912 naar de Gereformeerde Kweekschool voor onderwijzers, maar dat was waarschijnlijk niet zo’n succes. In december 1913 kreeg hij een tijdelijk baantje als kantoorbediende bij het postkantoor in Hoofddorp. Drie jaar later werd hij zelfs aangesteld als kantoorbediende tweede klasse, maar gek genoeg werd hem twee maanden later weer eervol ontslag aangezegd. Wat hij daarna deed, is niet duidelijk. Wél dat hij een relatie kreeg met Truida Krook uit Uitgeest met wie hij zich verloofde.
Alhoewel Henk door broederdienst niet in dienst hoefde, kwam hij in 1918 toch terecht in Den Helder als administrateur (?) bij de zeemacht. Misschien verplicht. Ook dat is niet duidelijk. En daar sloeg het noodlot toe. Op 19 november 1918 kwam Korporaal Berend Wouter Vollmuller bij het stadhuis van Den Helder aangifte doen van het overlijden van twee collega’s. Schippersknecht Henk Helgerink, 17 jaar slechts, en Henk Frugte, 21 jaar. Laatstgenoemde overleed in een onderkomen aan de Buitenhaven in Den Helder. Hij blies rond negen uur ’s avonds, op 17 november, zijn laatste adem uit na een doodsstrijd van enkele dagen. Hoge koorts, hoesten, benauwdheid, flauwtes, enorme moeheid. Niets was opgewassen tegen deze dodelijke ziekte. Ook niet de abdijsiroop die Henk niet zal hebben ingenomen….Want uiteraard werd van alles aangeprezen om die gevaarlijke griep te voorkomen en te bestrijden.
De Spaanse griep, zo genoemd omdat de media in Spanje als eersten berichtten over deze ziekte die in maart 1918 op Camp Funston, Fort Riley in Kansas, een legerkok fataal werd. Via troepentransporten naar Europa sloeg de ziekte over naar andere landen. In augustus 1918 was de helft van de Amerikaanse soldaten getroffen door deze ziekte. 43.000 overleefden het niet, bijna de helft van de Amerikaanse soldaten die in Europa sneuvelden. Een virus dat met name de jong volwassenen trof. Uiteindelijk raakten bijna een half miljard mensen besmet. 20 tot 40 miljoen stierven. En dat zijn nog de meest voorzichtige schattingen. Cijfers die men zich amper kan voorstellen, zo onvoorstelbaar hoog.
Waar Henk Frugte uiteindelijk zijn laatste rustplaats heeft gevonden, is niet bekend. Voor vader Karel en moeder Johanna was het geen gemakkelijk jaar. Eerder in april van 2018 verloren zij hun vierde kind, Petronella, nog geen jaar oud geworden. En nu Henk, die geen toekomst kreeg. Het enige wat zij nog ter nagedachtenis konden doen, was hun vijfde kind die in 1919 ter wereld kwam, Hendrik, Henk, noemen. Hendrik. Een echte familienaam.
Hieronder nog eens de volledige gezinskaart van de in Zevenhoven geboren Karel Frugte, de man die uiteindelijk tussen 1891 en 1919 zeventien kinderen kreeg.